معرفی جاذبه های گردشگری تبریز
مقبره الشعرای تبریز بزرگترین آرامگاه ادیبان و شاعران نامی و بزرگ
مقبره الشعرا (آرامگاه شاعران) یکی از گورستان‌های تاریخی شهر تبریز است که در محله سرخاب واقع شده است. مقبره الشعرا هم اکنون در پیرامون تکیه حیدر در تقاطع خیابان های ثقه الاسلام و عارف شهر تبریز واقع شده است و در ضلع شرقی بقعه سید حمزه و مقبره قائم مقام و ملا باشی قرار دارد.
مقبره الشعرا در گذشته با اسامی حظیره الشعرا، حظیره القضاه، قبرستان سرخاب نیز نامیده می شد اما متاسفانه گذشت روزگاران و مهم تر از آن حوادث طبیعی چون سیل و زلزله، شکل ظاهری آن را از بین برده است.
مقبره الشعرا یا همان آرامگاه شاعران تبریز، مکانی است که تعداد کثیری از مشاهیر علم و فرهنگ و ادب ایران زمین مدفون می باشند، که طرح و هنر معماری آن در سال ۱۳۴۱ شروع به احداث گردید و در سال ۱۳۶۷ همراه با امکانات و تاسیسات توریستی و گردشگری مورد بهره برداری قرار گرفته است.
نام این گورستان در آثار مکتوب پیش از سدهٔ هشتم هجری به چشم نمی‌خورد. کتاب لباب الالباب تألیف محمد عوفی در سال ۶۱۸ هجری که در آن شرح حالی از شاعران سده هشتم هجری -همانند خاقانی و فارابی که در مقبره الشعرا مدفون‌اندگنجانده شده است، نامی از این مکان به میان آورده نشده است.
قدیمی‌ترین اشاره به این گورستان در کتاب نزهه القلوب تألیف حمدالله مستوفی در سال ۷۴۰ هجری میباشد، همچنین در «تاریخ گزیدهٔ مستوفی» تألیف ۷۳۰ هجری نیز به مقبره الشعرا اشاره شده است.
به دلیل متروک شدن مقبره الشعرا پس از زمین لرزه‌های سال‌های ۱۱۹۳ و ۱۱۹۴ هجری قمری و به دلیل مدفون شدن بسیاری از شاعران و عارفان بزرگ در این گورستان، در شهریورماه ۱۳۵۰ خورشیدی مسابقه ای برای طرح یک بنای یادبود در مقبره الشعرا توسط روزنامه های اطلاعات و کیهان و مجله یغما برگزار گردید و پس از چندی پیشنهاد «غلامرضا فرزان‌مهر» برگزیده شد و عملیات احداث بنای یادبود آغاز گردید.
هم اکنون این بنای یادبود نماد مقبره الشعرا و یکی از نمادهای شهر تبریز محسوب میشود.
از معروفترین آرمیدگان در مقبره الشعرا می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:
-1393496848.jpg "مقبره الشعرا در تبریز")
اسدی طوسی، خاقانی شروانی، ذوالفقار شروانی، سید محمدحسین شهریار،
عزیز خان مکری، شاهپور نیشابوری، شکیبی تبریزی، شمس الدین سجاسی،
ظهیر فاریابی، قطران تبریزی، لسانی شیرازی، مانی شیرازی،
مجیر الدین بیلقانی، مغربی تبریزی، همام تبریزی، اشهر سبزواری، بابا مزید،
بابا حسن، عبدالرحیم آبادی، نظام الدین یحیی الغوری، حسن بلغاری،
سلطان پیرباب، معین الدین صفار، کمال الدین عبدالقادر نخجوانی،
بهاء الدین خاکی، ضیاء الدین بزرگ، ابوالعلاء فلکی، عصار تبریزی،
انوری ابیوردی، شیخ محمد خیابانی، ثقه الاسلام تبریزی،
امیه بن عمر و بن عمیه، محمد جعفر کبودر آهنگی قره‌گوزلو (مجذوب علیشاه همدانی)،
هفت خواهران، امیر عبدالغفار، میرزا شفیع مستوفی، حارث بن امیه، امام طالحه،
پیرمحمد، حافظ حسین زال، عبدالرحیم خلوتی، درویش سراج الدین قاسم، اکمل الدین
مظفر بزازی، مجد الدین صنع الله کوزه کنانی، نجم الدین سمساری، برهان الدین واعظ
هروی، قاضی مجد الدین محمد انصاری، خواجه عبدالرحیم اژآبادی، شمس الدین محمد
خطاط، شیخ اسحاق مراغی، صلاح المله و الدین حسن نخجوانی ثم البلغاری، سید
جلال الدین مهدی نقیب تبریزی حسنی، شیخ نور الدین بیمارستانی، تاج الدین
منشاوی، فخرالدین احمد اره گر، پیر عماد الدین، اخی خیر الدین، غیاث الدین محمد، پیر
لیفی، پیر سلیمانشاه جوهری، ابی حامد افضل الدین محمد بن اسعد بن الفقیه محمد
التبریزی المحدث، حافظ حسن کمانکش، بهاء الدین محمد خاکی، پیر محمد، پیر رازیار،
پیر قندیلی، پیر ترک، بابا اسماعیل، بابا احمد قمچی باف، مولانا محمود اژآبادی، شرف
الدین نوری، طارمی، نصرالله طبیب، سلطان دده علی، دکتر مهدی روشن ضمیر، دکتر
محمود پدیده، استاد جواد آذر، استاد میرزا طاهر خوشنویس تبریزی، محمود ملماسی،
سید یوسف نجمی و استاد علی حریرچی.
جاذبه های گردشگری تبریز